سبک جدید

از کتاب «کودتای نوژه»- موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی:... «طی شش هفته گذشته، سه ایستگاه پنهانی برای پخش گفتار رادیویی به زبان فارسی به داخل ایران به مساعدت کشورهای همجوار که مشاهده تغییر رژیم در تهران مسرورشان خواهد ساخت، دایر شد... رادیوی «صدای آزادی ایران» بعنوان بلندگوی «اویسی» (در خاک عراق) و «رادیو ایران» بعنوان بلندگوی [«شاهپور] بختیار» (در خاک مصر) از جمله رادیوهای فعالی بودند که برای تهاجم تبلیغی- روانی علیه مردم مسلمان و انقلابی و برای تشجیع مخالفان، بویژه تحریک عوامل کودتا و تأمین ارتباطات سریع با آنان از طریق پیامهای رمز، کار خود را آغاز کردند. (ص424.....

فصل یازدهم: ایران-کنترا
 
از نشریه اینترنتی «وسترن جورنالیزم سنتر» 27 سپتامبر 2000- نوشته «کنت تیمرمن»:.. «گری‌سیک» از مقامهای دولت «کارتر»، در کتابی با عنوان «غافلگیری ماه اکتبر» که در سال 1991 [1370] منتشر کرد، مدعی گردید که «بوش» هنگام نامزدی برای انتخاب شدن، به عنوان معاون رئیس‌جمهور در سال 1980، تماسهای مخفیانه‌ای را، با هدف به تأخیر انداختن آزادی گروگانهای آمریکایی، تا پس از انتخابات ریاست جمهوری در همین سال، با حکومت [«امام] خمینی» برقرار کرد... گروه ضربت، به رغم این تلاشهای طاقت‌فرسا، دست آخر چنین نتیجه‌گیری کردند که: «هیچ‌ مدرک معتبری دال برتلاش ستاد مبارزات انتخاباتی «ریگان» یا افراد وابسته به این ستاد و یا پیشنهاد، برای تلاش این افراد در جهت به تأخیر انداختن آزادی گروگانهای آمریکایی، در ایران به دست نیامد.» (ص801

کلام ناب(جملات برگزیده از شهید نواب وسخنان برگزیده درمورد شخصیت شهیدنواب اززبان دیگران

نواب می گوید :ای بشر راست بگو و به خدای عزیزت وفادار باش . به خود آی و ببین اگر آنی خدا با تو بی وفایی می کرد چه می شد و چه می شدی ؟ اگر عظمت ,آسایش, همه چیز وهمه چیز را می خواهی راست بگو وبه خدای عزیزت وفادار باش .

  از سید مجتبی نواب صفوی در مورد، علاج بیماری روحی سوال شد. ایشان فرمودند:

گل درخت سخاوت و مغز حبه صبر و برگ فروتنی را به ظرف یقین بریزد و با وزنه حلم آنها را بکوبد و بهم مخلوط کند و آن را با آب خوف از خدای متعال خمیر نماید، و با جوهر امید رنگ بزند و در دیگ عدالت بجوشاند بعد از آن در جام رضا و توکل صاف کند و داروی امانت و صداقت به آن مخلوط نماید و از شکر و دوستی آل محمد و شیعیان ایشان به مقدار کافی بر آن بریزد و چاشنی تقوا و پرهیزکاری بر آن اضافه نماید و هر روز با ذکر خدا در پیاله توبه قدری بنوشد، تا بهبودی حاصل نماید و پیکر انسانیت داشته باشد، تقاضا می‌شود به خواندن تنها اکتفا نشود. بلکه جامعه عمل به آن پوشانده شود.

والسلام سِد مجتبی نواب صفوی 1333

http://www.navabsafavi.com/

 

تحریفات مدرن عاشورا

هدف همة  آموزه های قدسی ادیان و حوادث بزرگی که  بر پیرامون آن ها از طریق انبیا و اوصیای آن ها و مؤمنان اتفاق افتاده این بوده که زندگی دنیایی انسان، اعم از زندگی شخصی و اجتماعی او را تحت تأثیر قرار دهند و آهنگ این زندگی را به سمت پرستش خدای متعال و عبودیت و بندگی هدایت کنند. به گونه ای که تمام زندگی بشر یک آهنگ بیشتر نداشته و آن هم آهنگ توحید و پرستش خدای متعال باشد....

پژوهشگر: رسول جعفریان

چکیده: این مقاله به قلم استاد رسول جعفریان، به بازخوانی پرونده عبرت‌آموز جوانان پرشوری می‌پردازد که هرچند از طریق جلسات مسجد و تفسیر و از سر مخالفت با رژیم پهلوی جذب گروه فرقان شدند، اما کج‌فهمی‌‌ها و تعصب‌ها و عدم ارتباط آنها با روحانیت اصیل باعث شد تا با تحلیل‌های خاص، دستان خود را به خون پاکانی چون مرتضی مطهری، محمد مفتح، مهدی عراقی، قاضی طباطبایی، آلوده کنند.

 

چکیده:

سید جمال پس از ورود به تهران به حضور شاه رفت و به دلیل اینکه در همان مجلس اول در مورد اصلاحات و لزوم وضع قانون سخن گفت برای ناصرالدین شاه ناخوشایند بود . شاه از سید سؤال می پرسد که از من چه می خواهی؟سید پاسخ می دهد گوش شنوا!
شاه از قاطعیت وی ناراحت می شود و دیگر هیچگاه او را به حضور نمی طلبد و حتی بر اثر سعایت،از وجود سید متوحش شده و به حاج امین الضرب اینگونه ابلاغ می نماید:توقف سید در تهران به صلاح نیست به خراسان برود .

گفتگوی تلفنی شهرام جزایری با فارس قبل از فرار

خبرگزاری فارس:شهرام جزایری پیش از فرار با خبرنگار سیاسی فارس تماس تلفنی گرفت و مطالبی را مطرح کرد که جالب بود؛ از جمله اینکه «هیچ احدالناسی نمی‌تونه منو تضعیف کنه!». ..

..

شهیدان نواب صفوی و یارانش در دوران رژیم ستمشاهی با دعوت حوزه‌ها به حضور در عرصه سیاسی کشور، ایجاد ایده تشیع انقلابی و با هدف تشکیل حکومت اسلامی و تدوین قانون اساسی کشور براساس آموزه‌های قرآن دست به مبارزه با رژیم شاه زدند. آنها معتقد بودند روحانیون باید سکوت در مقابل حکومت را کنار بگذارند، حکومت اسلامی جایگزین مشروطه و حکومت غربگراها شود و جنبش‌های انقلابی مسلمان در سراسر جهان متحد شوند. تدوین قانون اساسی براساس آموزه‌های قرآن و دین اسلام از برجسته‌ترین تفکرات این گروه محسوب می‌شد

http://www.navabsafavi.com/

خلاصه کتاب «شنود اشباح» و نقد «دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران»

‏
به بهانه 8 شوال، سالگرد تخریب قبور مطهر ائمه بقیع به دست وهابیان‏

چگونگى پیدایش وهابیت و دلیل خطرناک بودن این فرقه چیست؟
براى شناخت وهابیت و آگاهى از خطرات آنها نسبت به دین اسلام، باید این مسلک انحرافى را از زوایاى مختلف مورد مطالعه قرار دارد.


پیدایش وهابیت‏
مسلک وهابیت، منسوب به محمد بن عبدالوهاب نجدى است و علّت این که آن را به خود شیخ محمد نسبت نداده‏اند، به این جهت است که مبادا پیروان این مذهب، نوعى شرکت در نام پیامبر را پیدا کنند.
محمد بن عبدالوهاب، در سال 1115 ق. در شهر «عیینه» چشم به جهان گشود. او از کودکى به کتاب‏هاى تفسیر، حدیث و عقاید، علاقه داشت و از همان دوران جوانى، اعمال مذهبى مردم «به خدا» را زشت مى‏شمرد. وى به مدینه رفت و در آن جا توسل مردم به پیامبر صلى‏الله‏علیه‏وآله را ناپسند شمرد. محمد بن عبدالوهاب، بعد از مرگ پدر، افکار و عقاید خود را که قبلاً از سوى ابن تیمیه و شاگردش ابن قیم پى‏ریزى شده بود، اظهار نمود و به تبلیغ و ترویج و رسمیت دادن آنها همت گماشت.
وهابیان معتقدند که هیچ انسانى، نه موحد است و نه مسلمان؛ مگر این که امورى را ترک کند. این امور عبارتند از:
1. به وسیله هیچ یک از رسولان و اولیا، به خداوند توسل نجوید و در صورت توسل، در راه شرک گام نهاده، مشرک مى‏باشد.
2. زائران به قصد زیارت، به آرامگاه رسول خدا نزدیک نشوند و بر قبر آن حضرت دست نگذارند و در آن جا دعا نخوانند و نماز نگذارند و ساختمان و مسجد بر روى قبر نسازند.
3. از پیامبر صلى‏الله‏علیه‏وآله طلب شفاعت نکنند.
4. زیارت قبور و ساختن گنبد و بارگاه براى آنان، شرک است.
5. وهابیان بر این باورند که مسلمانان، در طى روزگار، از آیین اسلام منحرف شده‏اند.
6. هر گونه مراسم تشییع جنازه و سوگوارى حرام است.
این منطق خشک و بى‏پایه، در تقابل با منطق وحى قرار دارد؛ زیرا قرآن در موارد یاد شده، نظراتى صریح و مخالف وهابیان دارد.
در قرآن آمده است:
1. «قل لا اسئلکم علیه اجرا الا المودة فى القُربى».1
یکى از مصادیق ابراز علاقه به خاندان رسالت و اهل بیت و ذى القرى، قبرهاى آنان و تعمیر آنهاست و این راه و رسم، در میان ملت‏هاى مختلف جهان وجود دارد و یک نوع سنّت عرفى به حساب مى‏آید.
2. «... فقالوا ابنوا علیهم بنیانا... قال الذین غلبوا على امرهم لنتخذّن علیهم مسجدا».2
هنگامى که واقعه اصحاب کهف بر مردم آن زمان روشن شد و مردم به دهانه غار آمدند، درباره مدفن آنان، دو نظر ابراز داشتند که آیه متذکر آن مى‏شود و انتقاد یا لحن اعتراضى نسبت به نظر آنها ندارد. با توجه به این آیه، هرگز نمى‏توان تعمیر قبور اولیاى الهى و صالحان را عملى حرام و یا حتى مکروه قلمداد کرد؛ بلکه این آیه، به نوعى تشویق مى‏کند که براى بزرگداشت اولیا و صالحان و حفظ قبرهاى آنان، باید کوشا بود.
3. «و استغفر لذنبک و للمؤمنین».3
4. «وصلّ علیهم ان صلاتک سکن لهم».4
آیات فوق نیز بیان‏گر این است که طلب آمرزش پیامبر در حق افراد، کاملاً مؤثر و مفید مى‏باشد و موضوع شفاعت پیامبر صلى‏الله‏علیه‏وآله و دعاى آن حضرت، نه تنها در آیات صریح، بلکه در احادیث عامه و خاصه و سیره صحابه نیز مشهود است.

اندیشه‏هاى سیاسى و اجتماعى وهابیان‏
وهابیان قائل به جنگ با دیگر فرقه‏ها و مذاهب اسلامى هستند و مدعى‏اند که یا باید به آیین وهابیت درآیند و یا جزیه دهند. آنان مخالفان خود را متهم به کفر و شرک مى‏کنند و اموال، نفوس و ناموس دیگران را حلال مى‏دانند و آیات مربوط به شرک و کفر را بر مسلمانان مخالف خود منطبق مى‏کنند که این، بزرگ‏ترین ضربه به پیکر جامعه اسلامى و مسلمانان است.5
با این تفکر بسته و خشک وهابیت بود که وقتى سعودى‏ها (در سال 1344 ق.) بر مکه و مدینه و اطراف آن تسلّط یافتند، مشاهده متبرک بقیع و آثار خاندان رسالت و صحابه پیامبر را شکستند و از بین بردند.6
براى عملکرد و کارهایى که وهابیان در حوزه اجتماع و سیاست انجام داده‏اند و نگرش آنان نسبت به مسائل اجتماعى، باید به کتاب‏هاى تاریخى مراجعه کرد. چهره خشن و متعصب طالبان در افغانستان، در عرصه سیاست، حکومت و مردم‏دارى، نمونه‏اى از اندیشه‏هاى وهابیان است.
بنابراین، وهابیت هم در نحوه پیدایش و انعقاد تفکّر، مغبوض عالمان فرقه‏هاى مختلف مسلمین بوده‏اند و هم در نگرش نسبت به مسائل دینى مورد مخالفت عالمان قرار گرفته‏اند و اولین کتابى که در رد وهابیت نگاشته شده، کتاب «الصواعق الالهیه فى الرد على الوهابیه» بود که به وسیله برادر محمد بن الوهاب (سلیمان بن عبدالوهاب) نوشته شده است.
در عرصه سیاست نیز آنان جاده صاف کن دشمنان دین و اسلام بوده‏اند. این آیین و مسلک، ساخته و پرداخته انگلیسى‏ها است و همین ننگ براى این مسلک و پیروان آن کافى است.

گسترش وهابیت‏
در ارتباط با گسترش این فرقه، مى‏توان به این عوامل اشاره کرد:
1. تشدید فعالیت‏هاى تبلیغاتى و فرهنگى وهابیان در داخل ایران و حوزه‏هاى مسلمان نشین خارجى (نظیر حوزه قفقاز، بالکان و سایر کشورهاى مجاور ایران) که آمادگى تأثیرپذیرى از انقلاب اسلامى ایران را دارند، مشاهده مى‏شود. وهابیت به عنوان جریانى انحرافى در جهان اسلام و و ابسته به استعمارگران، وظیفه جلوگیرى از تداوم و گسترش اسلام اصیل را بر عهده داشته، ازاین‏رو، تخریب و ایجاد تزلزل در مبانى فکرى و اعتقادى شیعیان، به عنوان محور اصلى این جریان را دنبال مى‏کند. از این رو در سال‏هاى اخیر در جهت همسویى با تهاجم فرهنگى و نظامى آمریکا علیه کشورهاى اسلامى و به خصوص ایران، فعالیت‏هاى تبلیغى خود را در ایران توسعه بخشیده است.
2. وهابیت به دلیل افکار اعتقادى خاصى که در باب شفاعت، توسل، شرک و مانند آن دارد، در تعارض کامل با مذهب شیعه است؛ هر چند که اکثریت فرقه‏هاى اهل سنت با تفکرات این گروه مخالفند از این رو، گروه یاد شده همواره در تلاش است تا با تبلیغات سازمان یافته (اعم از کتاب، مقاله، سخنرانى و مانند آن)، با شیعه مقابله کند.
3. خطر بزرگ‏تر این گروه، روش‏هاى دور از منطق اسلامى است که در مسائل سیاسى و حکومتى در پیش گرفته است. ظهور گروه طالبان و القاعده (به رهبرى ملاعمر و اسامه بن لادن) نمونه‏اى از این فعالیت‏هاست. که سبب بهانه جویى غربى‏ها شد تا مسلمانان را به تروریسم و خشونت و مخالفت با تمدن متهم کنند؛ تا جایى که دست قدرت‏هاى استعمارى غرب - به خصوص آمریکا - را در منطقه باز گذاشته، زمینه دخالت‏هاى نظامى و سیاسى آنان در کشورهاى اسلامى را فراهم ساخته است که افغانستان و عراق دو نمونه بارز این دخالت‏ها به شمار مى‏آیند.
براى آگاهى بیشتر به کتاب‏هاى زیر مراجعه کنید:
1. آیین وهابیت، جعفر سبحانى.
2. وهابیت، مبانى فکرى و کارنامه عملى، جعفر سبحانى.
3. تاریخ ادیان و مذاهب جهان، ج 3، ص 1430.
4. وهابیان، على اصغر فقیهى.
5. خاطرات مسترهمفر (جاسوس انگلیسى در کشورهاى اسلامى، ترجمه استاد على کاظمى).
6. وهابیت از دیدگاه مذاهب اهل سنّت، خالصى خراسانى.
7. تاریخ عقاید وهابى، قزوینى.

1. شورى، آیه 23.
2. کهف، آیه 21.
3. محمد، آیه 19.
4. توبه، آیه 103.
5. مبلغى آبادانى، تاریخ ادیان و مذاهب، ج 3، ص 1432.
6. آقا بزرگ تهرانى، الذریعه، ج 8، ص 261.

تعداد مراجعه   339   بار